လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး တန္ဖိုးျခားနားခ်က္

လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး တန္ဖိုးျခားနားခ်က္



လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးကိစၥကို ဘယ္သူမွန္ဘယ္သူမွားဆိုသည္ကို အရင္ဦးစြာ မေျပာေသးပဲ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ား အေပၚ အၾကမ္းဖ်ဥ္းသံုးသပ္ၾကည့္ၾကပါစို႔။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္သည္႔အေလွ်ာက္ တရားေတာ္အရ “ရန္ကိုရန္ခ်င္း မတုန္႔ႏွင္းရာ၊ သည္းခံျခင္းသာ ေအာင္ျမင္ရာ၏” ဟူ၍ သာရွိ၏။ မိမ္ိ၏ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳးိ အေပၚကို တိုင္းတစ္ပါးက ေစာ္ကားလာပါက လြန္စြာ မေႏွး လက္တုံ႔ျပန္ သင့္သည္။ မည္သည့္လူမ်ဳးိ မဆို မိမိ၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိး အေပၚ။ “ကတညဳတ၊ကတေဒ၀ီ” မဂၤလာတရား ေတာ္ႏွင့္အညီ တာ၀န္ေက်ပြန္ေအာင္ က်င့္ႀကံအား ထုတ္ဖို႔ လုိအပ္ပါ၏။ သူတပါးကို မေစာ္ကားသင့္ေပ။

တုိင္းတပါးမွ မဟုတ္ပဲ မိမိလူမ်ဳးိျခင္းမွာမွ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳးိအေပၚ ေစာ္ကားလာပါက စဥ္းစားစရာ အခ်က္(၂)ခ်က္ရွိသည္ဟု ထင္ပါသည္။ (၁) အျဖစ္မွန္ကို စံုစမ္း၊ ခ်ဥ္းကပ္ပါ။ (၂) မွန္ကန္သည့္ ဘက္တြင္ တရားမွ်တသည့္ ဓမၼနည္းလမ္းျဖင့္ ရပ္တည္ပါ။

တစ္ဖက္က မွားယြင္းသည္ျဖစ္ေစ ေအးခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနမႈကို ရက္စက္စြာ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္း လို္က္ျခင္းသည္ တုိင္းတပါး သားမ်ား လာေရာက္ ေစာ္ကားသည္ကုိ လက္တုန္႔ျပန္လိုက္သည္ႏွင့္ပင္ တူေသး၏။ ဆႏၵျပသူလည္း မွားၾကပါပဲ။ လူဆိုတာ မွားတဲ့အမ်ဳးိမို႔ ရွိေစေတာ့။ အႏၶပုထုဇဥ္ေတြကုိး။ သိုေသာ္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားေမာ္ကားျပဳျခင္းမ်ဳိးေလာက္ မမွားယြင္းမိခဲ့။ အမွန္ဆို ေအးခ်မ္းစြာ ၿပီးဆံုး၍ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေက်လည္သြားသင့္သည္။

အစိုးရမူ၀ါဒအရ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေစာ္ကား က်ဴးေက်ာ္လာသူအား တုိက္ခိုက္ေရးမႈ သံုးမည္ကို အားလံုး သိၾက၏။ သို႔ေသာ္ တိုက္ခိုက္ရေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္ေသာ လက္ေရာက္ျပစ္မႈမ်ဳိးလား ဆိုသည္ ကိုေတာ့ ဆန္းစစ္ဖို႔လိုသည္ဟု ျမင္သည္။ ထစ္ခနဲ ရွိ ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲဆိုေသာမူ မွာ စိတ္ပ်က္စရာပင္။ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မည့္အစား အျခားေကာင္းေသာ နည္းမ်ားစြာ ရွိပါေသး၏။ ေစ့စပ္ညွိႏိႈင္းေသာ နည္း။ အေပးအယူနည္း စသည္႔နည္းမ်ား အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။

မိမိသားသမီး အေပၚ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ဘယ္မိဘတိုင္းမဆုိ ကိုယ့္သားသမီး ဆိုးမိုက္ခဲ့ ရင္ေတာင္ နား၀င္ လာေအာင္ တျဖည္းျဖည္း စည္းရုံး၊ ေခ်ာ့သြင္း တတ္ၾကစျမဲပါ။ တကယ္ ေပလ်ာ ယကန္ ျပဳလုိက္တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ခ်စ္စိတ္ တစ္၀က္ရွိေန ေသးလုိ႔ပါပဲ။ စာဆုိေတာင္ ရွိေသး။ မအားဘူးဆုိတာ မလာခ်င္လုိ႔၊ မေခၚမေျပာခ်င္ဘူး ဆုိတာ မုန္းလုိ႔တဲ့။ ကိုယ့္သားသမီးကို က်ဳးိကန္း စုတ္ျပတ္ေအာင္ ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ အဆိုးရြားဆံုးပါပဲ..။ တကယ္မခ်စ္ဘူး ဆုိတာ သိပ္သိသာလြန္းပါရဲ႕။ မိဘနဲ႔သားသမီးဆုိတာ ဘ၀အဆက္ဆက္က ရန္ဘက္လို႔ ၾကားခဲ့ ဖူးပါရဲ႕။ သုိ႔ေပမယ့္ ေလာကသဘာ၀အရ မေခၚမဖက္ ခ်င္ရေသးေပမယ့္ မေတာ္မစပ္ ခ်င္ရင္ ေတာင္ မရေတာ့တာမို ရစ္ေသာ္လည္း ေျခာက္ကာၾကမ္း၊ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းရသည္ ခ်ည္း သာပင္။ မိဘတို႔မည္သည္ စုန္ေရ သေဘာတည္း။ မိဘေမတၱာအေၾကာင္း သိန္းသန္းကုေဋမက ပံုျပင္ေတြရွိခဲ့ဖူးၿပီး။ မင္းအစိုးရသည္လည္း ျပည္သူတို႔၏ မိဘ မဟုတ္ေလာ။ ကိုယ့္သားသမီး အေပၚ တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ဘယ္မိဘတုိင္းမဆို အၾကမ္းဖက္ ဆံုးမေသာနည္းကုိ ေရွာင္ရွားၿမဲပင္။ အၾကမ္းဖက္ ဆိုရာ၌ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ႏွင့္ ကိစၥတံုးေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းကို ဆုိလုိေပ၏။

သပိတ္တပ္အား အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခံရသူမ်ားမွာ သာမာန္လူဆုိလွ်င္ ေျဖသာႏိုင္စရာ ရွိေသး၏။ ယခုက ဘုရားသားေတာ္ သံဃာေတာ္။ ဘယ္လုိစိတ္မ်ဳိးႏွင့္မွ် ေျဖသာႏိုင္စရာ ေကာင္းကြက္မရွိ။ သံဃာဟာ သံဃာလို မေနလို႔ ဆိုသည္ကုိ မည္သူမွ် ေျပာခြင့္မရွိ။ သံဃာမဟုတ္လွ်င္ သံဃာ့ဂိုဏ္းမွ ၀ုိင္းၾကဥ္လိမ့္မည္။ ဗုဒၶ၀ါဒအတုိင္း ေလာကတြင္ ကိုယ္ျပဳသမွ် ကိုယ္ခံရသည္ခ်ည္း။ မွားသည္ မွန္သည္ကို မဟူလုိ။ အေကာင္းဆံုး ေစစပ္ညိွႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္ရမည့္အစား ထိုသို႔ လက္တုန္႔ျပန္ လုိက္သျဖင့္ အားလံုးအေပၚ စိန္ေခၚတပ္လွန္႔ လုိက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားရေခ်၏။

အရက္ဆို္င္ ဆိုၾကပါစို႔။ အရက္သမားတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲရစ္ရစ္ ဂ်ီတိုက္ေနပါေစ။ ကိုယ့္ဆိုင္ ေရာင္းေကာင္း ေရးေတာ့ အရက္ဆိုင္ရွင္တုိင္း သည္းညည္းခံရမွာပဲ။ ဘာလုိ႔ဆုိ ေငြလိုခ်င္တာကိုး။ တစ္ေယာက္ကို ဆက္ဆံလိုက္ရင္ ၁၀၀ ကို ဆက္ဆံလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အရက္ ဆိုင္ရွင္ေတာင္ အရက္သမားေဖာက္သည္ အေပၚသည္းခံ လုိက္ေလ်ာ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ ေသးတာပဲ။ ဒီလုိ ဘာမဟုတ္တဲ့ အသားပဲ့ပါမသြားတဲ့ စီတန္း ဆႏၵျပမႈေလးကိုေတာင္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘျပည္သူ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေလးေတာင္မွ မေထာက္ပဲ အရက္ဆုိင္ရွင္ စိတ္မ်ဳိးေလးေတာင္ မေမြးႏိုင္ပဲ တစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်စ္ခင္မႈကို ရခ်င္ေနတာမ်ဳိးေတာ႔ မျဖစ္သင္႔ေပ။ အစုဖြဲ႔ ေသးေသးေလး အေပၚ ဆက္ဆံလိုက္ ျခင္းဟာ အစုဖြဲ႕ အႀကီးႀကီး အားလံုးအေပၚ ဆက္ဆံလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိး ႀကိဳ မေတြးခဲ့ဘူးထင့္။ သူတို႔ အေရး မပါေလာက္ဘူး ထင္ခဲ့ေသာ အမွားေလးမ်ားသည္ ဖ်က္မရႏိုင္ေအာင္ ဆိုး၀ါးေသာ သမိုင္းပံုရိပ္အျဖစ္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ေသြးေျမက် ရာဇ၀င္ရိုင္းခဲ့ေလၿပီ။

အစိုးရအတြက္ ျပည္သူဆႏၵမ်ားဟာ အေသးအမႊားဟူ၍ မရွိ။ အမ်ားျပည္သူတိုင္းရဲ႕ ဆႏၵ အေသး အမႊားေလးက အစ အစိုးရတုိင္းအတြက္ ႀကီးေလးစြာ အေရးပါ အရာေရာက္ပါသည္။ အမိႈက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္ ဆိုသမို႔လား။ ဤသည္မွာ တစ္ဖက္ကလည္း ေျမွာက္ေပးေနျခင္းမဟုတ္၊ တစ္ဖက္ကိုလည္း ဖိႏွိပ္ရႈတ္ခ်ေစာ္ကား ေနျခင္းမဟုတ္။ အရွိရွိ အတိုင္း သမာသမတ္ က်က် ဘက္ မလိုက္စတမ္း ရႈျမင္ထားေသာ အျမင္ပင္။ မွားတာရွိက ေ၀ဖန္ေထာက္ျပႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္ အခ်က္လက္ က်နပါမွသာ ခိုင္လံုပါမည္။ သို႔မို႔လွ်င္ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားမ်ား ဆင္စမ္းသည္ႏွင့္ တူေနေပမည္။

သံဃာေတာ္မ်ား မမွားေၾကာင္း ဤစာစုႏွင့္ သက္ေသထူပါမည္။ ကလ်ာဏ ပုထုဇဥ္မ်ားသည္ သစၥာ ေလးပါးကို ရေအာင္ အားထုတ္ရာ၌ ဥပနိႆယ အေနျဖင့္ မိမိကုိယ္ကို ျငမ္းကဲ့သို႔ သေဘာထား တတ္ၾက၏။ ဘုရားထီးေတာ္တင္ေသာ အခါ “ျငမ္း”ဆင္ရၿပီး ကိစၥၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္“ျငမ္း” ကို ဖ်က္ရ၏။ ထို႔အတူ မိမိႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိး အေရးအတြက္ ျပဳသင့္ေသာ အကုသိုလ္မ်ားကို မလြဲမေရွာင္သာ အေျခအေနမ်ဳိးႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ပါက မိမိကိုယ္ကို ျငမ္းသဖြယ္ ျပဳရေၾကာင္း ဦးေရႊေအာင္ ေရးသားခဲ့၏။

ထို႔ျပင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ အမွတ္စဥ္ ၂၄၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၇၈ တြင္ လည္း မလဲြမေသြ ျဖစ္ေကာင္းေသာ တဏွာ၊ မာန အေၾကာင္း ေဟာ္ေတာ္မႈခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ေယာမင္းႀကီး ဦးဘိုးလိႈင္၏ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း၊ စာမ်က္ႏွာ၁၂၆ လာ “ေ၀ပစိတၱိအသူရာ” ႏွင့္ “သိၾကားမင္း” တို႔၏ အေျပာအဆိုမ်ားကို မွတ္သားလုိက္နာ စရာအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါ၏။

ေ၀ပစိတၱိအသူရာ။ ။ ပညာရွိသည္ သူမိုက္ကို ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ေပးျခငး္အားျဖင့္ တားျမစ္ရာ၏။ အကယ္၍ မတားျမစ္ခဲ့ပါက သူမိုက္သည္ ပို၍ၾကမ္းၾကဳတ္ေပလိမ့္မည္။

သိၾကားမင္း ။ ။ ပညာရွိသည္ အမ်က္ထြက္ေနေသာ သူမိုက္ကုိ အမ်က္ထြက္မွန္းသိေနလွ်င္ ျပန္၍ အမ်က္မထြက္ပဲ သည္းခံ၏။ ထိုသို႔သည္းခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ သူမိုက္ကို ဆံုးမျခင္း ျဖစ္၏။

ေ၀ပ ။ ။ သည္းခံျခင္းကိုပင္ေၾကာက္၍ ေနျခင္းျဖစ္သည္ ဟု သူမိုက္က ထင္တတ္၏။ ထိုအခါ ရႈံး၍ ေျပးေသာႏြားကို ႏိုင္ေသာ ႏြားက အတင္းလိုက္သကဲ့သို႔ သူမိုက္သည္ ပညာရွိကို ပို၍ ရိုင္းပ် ေစာ္ကားတတ္၏။

သိၾကားမင္း ။ ။ အားႀကီးသူက အားနည္းသူအား သည္းခံျခင္းကုိသာလွ်င္ ျမတ္ေသာ သည္းခံျခင္းဟု ဆုိရ၏။ အားနည္းသူက အားႀကီးသူအား သည္းခံျခင္းကိုမႈ ျမတ္ေသာသည္းခံျခင္းဟု မဆိုႏိုင္။ အမ်က္ထြက္ေနေသာသူကို ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏။ ျပန္၍ အမ်က္ထြက္ေသာ သူသည္ ပထမ အမ်က္ထြက္ေသာ သူထက္ပို၍ ယုတ္မာ၏။ ျပန္၍ အမ်က္မထြက္မွသာလွ်င္ ေအာင္ႏိုင္ေသာ စစ္ပြဲကို ေအာင္ႏိုင္သူမည္၏။

ဤအေတြး အျမင္သည္ အေမွာင္ႏွင့္အလင္း တုိ႔၏ တန္ဖုိးခ်င္းျခားနားခ်က္ကို ေဖာ္ျပေသာ စိတ္ထား ပံုစံမ်ားပင္ ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။

ခြန္စည္သာ (ေတာင္ႀကီး)